Verplichting voor werkgevers om werknemers duurzaam inzetbaar te houden?

Publicatiedatum: 9 oktober 2024

In de voortdurende discussie over het vroegpensioen voor slijtende beroepen komt ook de duurzame inzetbaarheid van werknemers aan orde. Als gerealiseerd kan worden dat een werknemer niet (te lang) blijft doorwerken in een slijtend beroep, dan is vroegpensioen immers niet nodig. Het duurzaam inzetbaar houden van werknemers is niet verplicht voor werkgevers. Komt daar verandering in?

Op 1 oktober 2024 is een amendement aangenomen waarin de regering wordt verzocht ‘doelstellingen uit te werken om werkgevers in sectoren met zware beroepen aantoonbaar verantwoordelijk te houden voor hun inspanningen om hun werknemers duurzamer inzetbaar te maken’. De Tweede Kamer moet hierover medio 2025 worden geïnformeerd.

We zijn dus nog wel even verwijderd van een wettelijke plicht, maar duidelijk is wel dat de politiek zinspeelt op maatregelen die duurzame inzetbaarheid minder vrijblijvend maken dan nu het geval is. Mogelijk moeten werkgevers in ieder geval hun inspanningen duidelijk gaan maken. Een wettelijke verplichting zou bijvoorbeeld kunnen zijn, als het Burgerlijk Wetboek zich hier althans voor leent, dat een werkgever zich aantoonbaar moet inspannen dat een werknemer nooit langer dan tien jaar werkzaam is in een slijtend beroep, om maar eens wat te noemen. Er zal in dat geval een definitie moeten komen van een slijtend beroep en dat is, volgens de overheid althans, niet mogelijk. Ik zie ook allerlei kwalificatie-vraagstukken ontstaan bij een combinatie van ‘inspanningsplicht’ en ‘verantwoordelijkheid’. Kortom, ik kijk uit naar de rapportage van het kabinet medio 2025. Intussen voelen werkgevers, onder meer vanwege de tekorten op de arbeidsmarkt, al jarenlang nut en noodzaak van effectieve maatregelen om werknemers duurzaam inzetbaar te houden.

‍