Vóór Prinsjesdag (’24) meer bekend over eerder stoppen met werken?
Publicatiedatum 10 juni 2024
Per 31 december 2025 vervalt de wettelijke regeling rond de zogenaamde drempelvrijstelling RVU. Voor Prinsjesdag 2024 zou bekend moeten worden of deze regeling wordt verruimd en/of voortgezet, iets waar de vakbonden al jarenlang vurig voor pleiten.
De RVU-drempelvrijstelling maakt het voor werkgevers sinds 2021 mogelijk oudere werknemers onder voorwaarden vrij te stellen van werk en hen maandelijkse betalingen of een betaling ineens te doen, zonder dat de werkgever 52%-strafheffing verschuldigd is. De drempelvrijstelling is ingevoerd bij de Wet bedrag ineens, RVU en verlofsparen. De drempelvrijstelling is als tijdelijke maatregel vormgegeven. Het met veel goede bedoelingen en tromgeroffel gebrachte - maar nauwelijks van de grond gekomen - verlofsparen was destijds bedoeld als de structurele maatregel.
Het verlofsparen en andere duurzame inzetbaatbaarheidsmaatregelen komen sinds 2021 echter onvoldoende van de grond. Hierdoor neemt het korte termijn-denken (weer) de overhand en is te begrijpen dat vakbonden en sommige politieke partijen pleiten voor het continueren en zelfs uitbreiden van de relatief simpele RVU-drempelvrijstelling.
Op 4 juni 2024 is een door de SGP ingediende motie (32 043, 641) aangenomen. Hierin wordt de regering verzocht diverse concrete opties en richtingen in kaart te brengen, inclusief budgettaire gevolgen, om zowel eerder stoppen met werken als daaraan gekoppeld duurzame inzetbaarheid structureel mogelijk te maken. De motie behelst dat de optie en richtingen vóór Prinsjesdag 2024 bekend moeten zijn.
Wij zijn benieuwd naar de inhoud van de aanstaande overheidsrapportage, aangezien in twee eerdere aangenomen moties, bij de Wet toekomst pensioenen (motie 36 067, nr, 140 en motie 36 067, letter Y), door beide Kamers soortgelijke pleidooien zijn gehouden en de (huidige) regering tot nu geen aanleiding heeft gezien de RVU-drempelvrijstelling in duur te verlengen, uit te breiden of met andere maatregelen te komen. De achtergrond daarvan is mede dat werkgeversorganisaties niet staan te springen om regelingen die de krapte op de arbeidsmarkt vergroten.
